Συνεπειες

       Συνεπειες


 ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ

 Ο  ρατσισμός  σήμερα  εκδηλώνεται  ποικιλοτρόπως  και  προσβάλει  ανεπανόρθωτα  σχεδόν  σχέσεις  ατόμων,  ομάδων,  λαών.  Προκαλούνται  φαινόμενα  περιθωριοποίησης,  άγονες  αντιπαραθέσεις,  και  καταργούνται  τα  θεμελιώδη  ανθρώπινα  δικαιώματα.  Ευδοκιμούν  ο  πόλεμος  αντί  της  ειρηνικής  συνύπαρξης,  η  βία  αντί  της  γαλήνης,  η  ξενοφοβία  αντί  της  γόνιμης αλληλεπίδρασης των λαών. Ο ρατσισμός εγκυμονεί απρόβλεπτους  κινδύνους  για  μια  κοινωνία,  για  ένα  έθνος,  επειδή  οι  έντονες  διακρίσεις  μπορεί  να  οδηγήσουν  σε  εκμετάλλευση  κοινωνικών  ομάδων,  σε  διχασμό  και αναταραχές. Κατά αυτόν τον τρόπο ο ρατσισμός μεταθέτει τις ευθύνες  για  την  εκμετάλλευση  και  τις  γνωστές  συνέπειές  της,  τη  φτώχεια,  την  ανεργία,  το  βιολογικό  αφανισμό,  τις  ανταγωνιστικές  ανθρώπινες  σχέσεις, την ανισότητα, τη καταπάτηση των φυσικών δικαιωμάτων του ανθρώπου, από  τους  κύριους  υπεύθυνους  δηλαδή  τις  λίγες  ισχυρές  χώρες  ή  τις  ολιγάριθμες  ισχυρές  κοινωνικές  ομάδες,  στα  πιο  ανίσχυρα  θύματά  τους, τις  χώρες  του  τρίτου  κόσμου,  τις  φυλετικές  και  εθνικές  μειονότητες,  τις  οικονομικά και κοινωνικά περιθωριοποιημένες ομάδες. Δεν είναι, μάλιστα  σπάνιο  το φαινόμενο  άνθρωποι  που  υφίστανται  το  ρατσισμό  να  γίνονται  εξιλαστήρια θύματα, όταν «προκύπτει η ανάγκη» να αποπροσανατολιστεί  η  κοινή  γνώμη  και  να  εκτονωθεί  η  δυσαρέσκεια  της  για  άλλα  ουσιώδη, υπαρκτά  κοινωνικά  προβλήματα.  Χειρότερη  βέβαια  απ’  όλα  αυτά  είναι  η  προοπτική  να  ζήσουν  οι  άνθρωποι  σε  έναν  κόσμο  όπου  κάποιοι  από  αυτούς θα νιώσουν το κοινωνικό ρατσισμό να στρέφεται εναντίον τους. Το  πρόβλημα,  συνεπώς,  τους  αφορά  όλους  άμεσα  και  πρέπει  να  συνειδητοποιήσουν τη σοβαρότητά του και να εναντιωθούν σθεναρά. Ο  ρατσισμός  είναι  ένα  φαινόμενο  που  υπάρχει  και  εντείνεται  στις  μέρες  μας,  ακόμα  και  στις  πιο  σύγχρονες  κοινωνίες.  Παρόλο  που  υπάρχουν  άνθρωποι  που  εκδηλώνουν  έντονες  τάσεις  ρατσισμού,  υπάρχουν  και  κάποιες  χαρακτηριστικές  φυσιογνωμίες  του  παρελθόντος  που  αγωνίστηκαν  για  την  εξάλειψή  του  και  αποτελούν  παράδειγμα  προς  μίμηση για όλους τους ανθρώπους. Δύο από αυτές τις φυσιογνωμίες είναι  ο  Νέλσον  Μαντέλα  και  ο  Μάρτιν  Λούθερ  Κίνγκ  που  αξίζει  να  τους  αναφέρουμε  για  το  σημαντικό  αγώνα  τους  στη  καταπολέμηση  του  ρατσισμού.   Ο  Νέλσον  Μαντέλα  ήταν  ένας  μεγάλος  πολιτικός  ηγέτης  που  πολέμησε  κατά  του  ρατσισμού  στη  χώρα  του  τη  Νότια  Αφρική.  Γεννήθηκε  το  1918 στην Untata της Νοτίου Αφρικής και σπούδασε στο πανεπιστήμιο του Fort Hare. Εκεί άρχισε να συμμετέχει στον πολιτικό αγώνα κατά του ρατσισμού  και  σε  μία  μακρά  πορεία,  στην  οποία  συμπεριλαμβάνεται  και  πολυετής  φυλάκιση, συνέχισε τους αγώνες του για την εξάλειψή του μέχρι το 1993 όπου τιμήθηκε με το Νόμπελ ειρήνης για το σύνολο των πράξεών του. Ο Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ ήταν σπουδαίος άνθρωπος και γενναίος αγωνιστής  που πρόσφερε τον εαυτό του πριν από πολλά χρόνια στον αγώνα για την  ισότητα  και  τη  δικαιοσύνη  ανάμεσα  στους  ανθρώπους.  Γεννήθηκε  στην  Ατλάντα  των ΗΠΑ  στις 15 Ιανουαρίου  του 1929. Ο ίδιος  ήταν  μαύρος και  ένιωθε βαθιά μέσα του την αδικία και τις διακρίσεις εναντίον όσων είχαν  άλλο  χρώμα,  όπως  αυτός. Ο  αγώνας  του  ήταν  τόσο  σκληρός ώστε  τελικά  θυσιάστηκε για τις ιδέες του και δολοφονήθηκε στις 4 Απριλίου του 1968. Ωστόσο το κήρυγμά του έμεινε ζωντανό, και τελικά έγινε πραγματικότητα! Αυτό που κράτησε το κήρυγμά του ζωντανό ήταν η φλόγα της αγάπης για  το  συνάνθρωπο,  όσο  διαφορετικός  και  αν  είναι.  Ο  ίδιος  το  1963 εκφωνώντας  το  περίφημο  λόγο  του  “I have a dream”  έλεγε: «Έχω  ένα  όνειρο  ότι  κάποια  μέρα  τα  τέσσερα  μικρά  παιδιά  μου  θα  ζήσουν  σε  μία  χώρα όπου δεν θα κρίνονται από την απόχρωση του δέρματός τους, αλλά  από  το  περιεχόμενο  του  χαρακτήρα  τους…..  Ότι  μια  μέρα  μικρά  μαύρα  αγόρια  και  κορίτσια  θα  μπορούν  να  ενώσουν  τα  χέρια  τους  μαζί  με  τα  λευκά  παιδιά  σαν  αδέρφια…..  Εκείνο  για  το  οποίο  η  δικιά  μας  γενιά  θα  μετανιώσει πικρά δεν θα είναι τόσο η σκληρότητα και οι αδικίες των κακών  ανθρώπων, όσο η απαράδεκτη σιωπή των καλών…..» ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ




 Οι συνέπειες του ρατσισμού είναι ότι το άτομο αποδέχεται σκοταδιστικές αντιλήψεις με αποτέλεσμα την παρακώλυση της κρητικής σκέψης. Πνευματική ανελευθερία. Επίσης, ο ρατσισμός οδηγεί στην οικονομική εκμετάλλευση ατόμων και λαών. Ακόμη, εξαιτίας του ρατσισμού, υπονομεύεται η δημοκρατική λειτουργία των θεσμών από την κυριαρχία της αδικίας, της αναξιοκρατίας και την περιφρόνηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Επιπλέον, μία σημαντική συνέπεια του ρατσισμού είναι ότι περιθωριοποιούνται άτομα και ομάδες. Παρεμποδίζεται η δημιουργική τους συμμετοχή στην κοινωνία και η εξέλιξη τόσο των ίδιων όσο και της κοινωνίας. Αξίζει να αναφέρουμε πως λόγω του ρατσισμού, κυριαρχεί ο φόβος ανάμεσα στους ανθρώπους με αποτέλεσμα να δημιουργείται μία κοινωνική δυσλειτουργία. Γι' αυτό και τα άτομα δε συνεργάζονται αρμονικά μεταξύ τους. Ο ρατσισμός στερεί από τους λαούς, θύματα του ρατσισμού, την ευκαιρία να αναπτύξουν πολιτισμό. Τέλος, ένα συχνό και πολύ δυσάρεστο φαινόμενο είναι οι εκδηλώσεις βίας από τους ρατσιστές. Ο εθνικισμός ο οποίος είναι επίσης μορφή ρατσισμού μπορεί στο μέλλον να οδηγήσει σε πολεμικές συγκρούσεις.
   Βέβαια, στο χέρι μας είναι να εξαλείψουμε τον ρατσισμό. Η παιδεία μας θα πρέπει να είναι ανθρωπιστική. Ακόμη η πολιτική ηγεσία δεν θα πρέπει να ενθαρρύνει τις ρατσιστικές εκδηλώσεις. Παράλληλα θα πρέπει να ασκεί υπεύθυνη πολιτική για τα άτομα με ειδικές ανάγκες, για τους αλλοεθνείς και για τις μειονότητες. Ένας τρόπος καταπολέμησης του ρατσισμού είναι τα Μ.Μ.Ε. να μην καλλιεργούν ρατσιστικές αντιλήψεις, αλλά να προβάλλουν τα μηνύματα των πνευματικών ανθρώπων. Οι πολιτιστικές ανταλλαγές μεταξύ των λαών και η επαφή με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους να είναι ένα μέσον καταπολέμησης του ρατσισμού. Επίσης, ο κάθε πολίτης θα πρέπει να διαθέτει κοινωνική συνείδηση. Να μπορεί δηλαδή να θέτει το συλλογικό καλό πάνω από το ατομικό. Επιπλέον, η οικογένεια θα πρέπει να μη περνάει απαρχαιωμένες ιδέες και προκαταλήψεις στα νεαρά μέλη της. Τέλος οι Διεθνείς Οργανισμοί θα πρέπει με τη σειρά τους να επιβάλλουν κυρώσεις, οικονομικές ή διπλωματικές, σε όλους όσους καταπατούν τα ανθρώπινα δικαιώματα και δεν σέβονται την ανθρώπινη υπόσταση του κάθε ατόμου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου